ปราสาทห้วยแคนแดนอีสาน

การสูบฉีดเลือดของหัวใจเริ่มจากเส้นเลือดดำเข้าสู่หัวใจบนขวาจากหลอดเลือดเวนใหญ่ 2 เส้น คือ ซุพีเรียเวนาคาวา (superior vena cava) ที่นำเส้นเลือดมาจากส่วนหัวและแขน และอินฟีเรียเวนาคาวา(inferior vena cava)ซึ่งนำเลือดมาจากส่วนลำตัวและขา หัวใจห้องบนขวารับเลือดส่งไปหัวใจล่างขวาโดยผ่านลิ้นหัวใจ 3 แฉก เรียกว่า ไตรคัสปิดวาว โดยผ่านเส้นเลือดดำขนาดใหญ่ แล้วส่งไปยังปอด ปอดเติมออกซิเจนและฟอกเลือดให้เป็นเลือดแดง แล้วส่งเข้าเส้นเลือดแดงเข้าสู่หัวใจบนซ้าย หัวใจบนซ้ายรับและส่งไปยังหัวใจล่างซ้ายโดยผ่านลิ้นหัวใจ 2 แฉก ที่เรียกว่า ไบคัสปิดวาว ล่างซ้ายรับส่งไปเลี้ยงส่วนต่างๆของร่างกาย หรือเข้าสู่หัวใจที่เรียกว่า arotar

ปราสาทห้วยแคนแดนอีสาน

เราเดินไปถ่ายรูปรอบๆตัวปราสาท ในขณะที่มีแสงแดดจ้า และรู้สึกร้อนมากจนเหงื่อออก ขณะที่เหงื่อระเหยออกจากผิวหนังก็จะพาความร้อนออกจากร่างกาย เป็นการช่วยระบายความร้อนออกจากร่างกาย เราจึงรู้สึกเย็นขึ้นมา

คนเราจำเป็นต้องลำเลียงสารไปสู่เซลล์ตามส่วนต่างๆของร่างกาย แล้วนำสารที่ร่างกายไม่ต้องการไปกำจัดออกเช่นเดียวกับสิ่งมีชีวิตชนิดอื่น ในแต่ละวันหัวใจในร่างกายของเราจะทำหน้าที่สูบฉีดเลือดไปเลี้ยงส่วนต่างๆของร่างกาย ดังนั้นในการที่เรารับสารต่างๆ เช่น อาหาร แก๊สออกซิเจน จำเป็นต้องมีการลำเลียงสารเข้าสู่ร่างกาย

ปราสาทห้วยแคนแดนอีสาน

ในปัสสาวะของคนนอกจากจะมีน้ำและของเสียจากกระบวนการเมแทบอลิซึมแล้วอาจมีสารอื่นๆบางชนิด เช่น น้ำตาลและอัลบูมินซึ่งเป็นโปรตีน

กระเพาะปัสสาวะของคนมีความยืดหยุ่นมาก สามารถเก็บปัสสาวะได้มากถึง 700-800 ลูกบาศก์เซนติเมตร เมื่อเราเดินกลางแสงแดดจ้า เรารู้สึกว่าผิวหนังของเราร้อนมาก แต่ผิวหนังก็รักษาอุณหภมิของร่างกายเราให้คงที่เสมอ ผิวหนังจึงมีหน้าที่รักษาดุลยภาพให้คงที่เมื่อสภาพแวดล้อมภายนอกเปลี่ยนแปลง

ปราสาทห้วยแคนแดนอีสาน

เมื่อเรามีการรับประทานอาหารเข้าไป จะมีการย่อยอาหาร ย่อยเสร็จย่อมมีการขับถ่ายของเสียออกมา การขับถ่ายเป็นกระบวนการสำคัญอย่างหนึ่งที่จะช่วยรักษาดุลยภาพของร่างกาย เพราะภายในเซลล์ของสิงมีชีวิตมีปฏิกิริยาทางเคมีต่างๆเกิดขึ้นมากมาย

อากาศในขณะนั้นอยู่ในสภาพอากาศที่ร้อนจัด และเกิดการสูญเสียของเหลวในร่างกาย สภาวะเช่นนี้ทำให้ร่างกายเกิดสภาวะขาดน้ำ(dehydration ) สภาวะการขาดน้ำของร่างกายจะรุนแรงยิ่งขึ้นถ้าหากร่างกายไม่ได้รับน้ำเข้ามาทดแทนภายในระยะเวลาอันสั้น

ปราสาทห้วยแคนแดนอีสาน

เมื่อเราเดินดูรอบๆตัวปราสาทแล้ว เราก็ไปสอบถามผู้ที่ประวัติของปราสาทห้วยแคน การที่เราจะสอบถามหรือซักถามข้อมูลเกี่ยวกับปราสาทห้วยแคน เราต้องมีการพูดจา ซึ่งการพูดนี้เป็นการควบคุมภายใต้อำนาจจิตใจซึ่งเป็นการหายใจที่บังคับได้ โดยสมองส่วนหน้าที่เรียกว่า ซีรีบรัลคอร์เทกซ์ ไฮโพพาลามัส และสมองส่วนหลังส่วนที่เรียกว่า ซีรีเบลลัม ซึ่งจะทำให้เราสามารถควบคุม บังคับ หรือปรับการหายใจให้เหมาะสมกับพฤติกรรมต่างๆของร่างกาย

ปราสาทห้วยแคนแดนอีสาน

ปราสาทห้วยแคนแดนอีสาน

การศึกษาภูมิปัญญาท้องถิ่นเรื่อง ปราสาทห้วยแคนแดนอีสานเชื่อมโยงกับวิชาชีววิทยา

บทที่ 6 เรื่อง การรักษาดุลยภาพในร่างกาย

การไปศึกษาภูมิท้องถิ่นเรื่องปราสาทห้วยแคนแดนอีสาน เกี่ยวข้องกับการแลกเปลี่ยนแก๊สของคน เพราะเรามีการสูดลมหายใจเข้าออกตลอดเวลาเพื่อรักษาดุลยภาพของแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์และแก๊สออกซิเจนในเซลล์และในร่างกายเรา เมื่อเราเดินเข้าไปในตัวปราสาททำให้เราหายใจไม่สะดวก เนื่องจากมีอากาศไม่เพียงพอ เพราะในตัวปราสาทมีความชื้นมากทำให้เราสูดลมหายใจไม่ค่อยได้ และส่วนมากในตัวปราสาทจะพบแต่ต้นเฟิร์นและมอสเต็มไปหมด แต่ยังดีที่ตัวปราสาทมีช่องหน้าต่างและประตูทางเข้าเพียงประตูเดียว ทำให้พอมีอากาศเข้ามาในตัวปราสาทได้ การหายใจของคนเราเริ่มจาก จมูก - โพรงจมูก - คอหอย - กล่องเสียง - หลอดลม - ขั้วปอด - ขั้วแขนงปอด - ถุงลมในปอด ขณะที่เราสูดลมหายใจเข้ากระดูกซี่โครงยกสูงขึ้น และเมื่อปล่อยลมหายใจออกกระดูกซี่โครงจะลดต่ำลง การหายใจเข้าและการหายใจออกเกิดการเปลี่ยนแปลงความดันของอากาศภายในปอด โดยการทำงานร่วมกันของกล้ามเนื้อกะบังลมและกล้ามเนื้อที่ยึดกระดูกซี่โครงแถบนอก เมื่อเราเดินดูรอบๆบริเวณตัวปราสาทขณะเดินเรามีการหายใจเข้าและหายใจออกอยู่เสมอ ซึ่งปริมาณของอากาศที่หายใจเข้าปกติแต่ละครั้งมีประมาณ 500 ลูกบาศก์เซนติเมตร การหายใจเข้าออกที่อยู่บริเวณภายนอกแตกต่างจากการหายใจเข้าออกในบริเวณภายในตัวปราสาทมาก เพราะการหายใจในตัวปราสาทเรามีการบังคับให้มีการหายใจเข้าเต็มที่มากที่สุด จะมีอากาศเข้าไปยังปอดเพิ่มมากขึ้นจนอาจถึง 6,000 ลูกบาศก์เซนติเมตร จะเห็นว่าเมื่อหายใจออกเต็มที่แล้วยังคงมีอากาศตกค้างในปอดประมาณ 1,100 ลูกบาศก์เซนติเมตร